دانه های روغنی برای دام و طیور
دانه‌های روغنی علاوه بر مصرف انسانی، در تغذیه دام نیز کاربرد گسترده‌ای دارند. این دانه‌ها و کنجاله‌های حاصل از آن‌ها، منبع غنی پروتئین، انرژی و اسیدهای چرب ضروری هستند که در رشد، تولید شیر، افزایش کیفیت گوشت و بهبود سلامت دام‌ها نقش مهمی ایفا می‌کنند.
فرآورده های روغنی در صابون سازی
پس از استخراج روغن از دانه‌هایی مانند سویا، کلزا، پنبه‌دانه، آفتابگردان و کنجد، کنجاله‌ای باقی می‌ماند که سرشار از پروتئین گیاهی است. این کنجاله‌ها در جیره غذایی دام، طیور و آبزیان استفاده می‌شوند و یکی از مهم‌ترین منابع تأمین پروتئین در صنعت دامپروری محسوب می‌شوند. به عنوان مثال، کنجاله سویا دارای پروتئینی با کیفیت بالا و قابلیت هضم مطلوب است و در تغذیه گاوهای شیری، مرغ‌های تخم‌گذار و گوشتی کاربرد زیادی دارد.
همچنین مصرف محدود و کنترل‌شده برخی دانه‌های کامل، مانند دانه کتان یا آفتابگردان، می‌تواند موجب بهبود سطح اسیدهای چرب مفید مانند امگا-3 در شیر و گوشت شود. این امر در افزایش ارزش تغذیه‌ای محصولات دامی برای انسان مؤثر است.
استفاده از دانه‌های روغنی و فرآورده‌های آن‌ها در تغذیه دام به کاهش هزینه‌های تولید کمک می‌کند و باعث افزایش بهره‌وری در واحدهای دامداری می‌شود. البته توجه به کیفیت، میزان مصرف، و تعادل تغذیه‌ای ضروری است تا از بروز مشکلات گوارشی یا اختلالات متابولیکی در دام جلوگیری شود.
با توجه به مزایای اقتصادی و تغذیه‌ای، توسعه کشت دانه‌های روغنی و به‌کارگیری آن‌ها در صنعت دامپروری، می‌تواند نقش مهمی در پایداری و خودکفایی غذایی کشور ایفا کند.
